به گزارش هاناخبر ، افراد زیادی دوربین به دست به اتفاقات پیرامونشان واکنش نشان می دهند، اصولا در فضاهای دور افتاده و سنتی وقتی که عکاسی از انسانها صورت می‌گیرد، عکاسی مردم نگاری تعریف می شود ولی وقتی وارد جوامع مدرن می‌شویم، بحث جامعه شناسی پیش می‌آید وزیر شاخه هایی پیدا می‌کند، به عنوان مثال: عکاسی خیابانی که کاربرد گسترده‌ای در علوم اجتماعی دارد، اطلاعات درون عکس‌ها توسط مردم شناس، جامعه‌شناس ویا منتقد اجتماعی مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد.
عکاسی هنری کاربردی است و در بسیاری از موارد نقش یک واسطه را بازی می‌کند، به همین خاطر مسیر خودش را در علوم ارتباطات، علوم اجتماعی، علوم تجربی و... باز می‌کند. عکاسی ماهیتی چند گانه‌ای دارد، بعضی وقتها تعاریف اجتماعی و کارکرد هایش غالب می شود، زمانی شیء بودن و ارزش هنریش و گاهی هم درعلوم، دلیل وعلت رابرای راهگشایی بیان می کند، به وقتش هم سند می شود.
ما با عکاسی به ثبت و ضبط بخشهایی ازفرهنگ و هویت می‌پردازیم و از این طریق به تداوم و حفظ و ماندگاری آن کمک شایانی می‌کنیم، با قرار گذاشتن این اطلاعات در اختیار جامعه‌شناسان ، آسیب شناسان اجتماعی، هنرمندان، نقاشان، فیلمسازان، نویسنده‌ها و شاعران به ترویج و رونق اجتماعی نکات مثبت آن در جامعه کمک می کنیم. کاری که هم اکنون تعدادی از عکاسان هنرمند در منطقه موکریان انجام می دهند که یکی از آنها «خالد صوفی عزیزی» متخلص به «لاله ترجانی» است. لاله که علاقه زیادی به عکس مستند دارد در کوچه و پس کوچه‌های روستاها و شهر عکس می‌گیرد به امید آنکه روزی عکسهایش سندی برای هویت و فرهنگ مناطق کُردنشین ایران شوند.
ویدئوی منتشر شده گفت و گوی اختصاصی خبرنگار هاناخبر با این هنرمند خوش ذوق روستای مشهور تُرجان است.
به گزارش هاناخبر، روستای ترجان در فاصله‌ی ۶۰ کیلومتری از سقز، روستایی تاریخی، کوهستانی و تپه‌ای، دارای آب و هوایی معتدل و سرد و با چشم‌اندازهایی بسیار زیبا قرار دارد.
گفته می‌شود که نامگذاری این روستا به ترجان، به دوران حملات مغول‌ها به ایران بازمی‌گردد.به نظر می‌رسد که در آن زمان، «تیرجان» نام فرمانده‌ی سپاه مغول‌ها بوده که به این روستا حمله کرده است.
آب و هوا و اقلیم ویژه و منحصر‌به‌فرد روستای ترجان، به دلیل قرارگیری آن در دامنه‌ی کوه، مناظر و دیدنی‌های شگفت‌انگیز طبیعی خارق‌العاده‌ای را ایجاد کرده است که برای طبیعت‌گردی مکانی مناسب خواهد بود.
شغل اکثر ساکنان ترجان یا تورجان با بیش 150 خانوار جمعیت، کشاورزی و دامداری بوده که عمده‌ترین محصولات زراعی آن شامل گندم، جو، عدس، نخود، بادام، انگور، سیب و… است، مراتع سرسبز و حاصلخیز اطراف روستا موجب رونق دامپروری شده است و مهم‌ترین محصولات دامی آن شامل گوشت، پشم و انواع فراورده‌های لبنی مانند شیر، ماست، کره و پنیر می‌باشد.
در کنار آن نیز زنان روستا به صنایع دستی مشغول بوده و به بافتن فرش، گلیم، جاجیم و جوراب می‌پردازند. مهاجرت جوانان یا خانواده ها برای یافتن شغل، زندگی بهتر در شهرها و یا ادامه تحصیل نیز از موارد قابل توجه در این روستا بوده، با وجود اینکه تورجان از توابع شهرستان سقز می باشد، عمده این مهاجرت ها بسوی بوکان است.
روستای تورجان در میان مردم منطقه به دارالعلم و مهد علم، فرهنگ و هنر مشهور بوده و گفته می شود در زمان قاجاريه، حوزه علميه تُرجان از رونق و احترام خاصی برخوردار بوده و به سفارش معتمدین موكريان، همه ساله از سوي ولايت عهدی در تبريز، برای علماء و طلاب ترجان حقوق و هدايايی ارسال می شده است. طبق سندی كه بدست آمده است حقوقی برای مالك آبادی در زمان ناصرالدين شاه قاجار از طرف نجف قلی خان وزير دارايی تعيين شده است، سواره ایلخانی زاده از شاعران بزرگ کوردستان و همچنین دکتر احمد ترجانی زاده استاد دانشگاه و موسس دانشکده ادبیات و علوم انسانی عربی دانشگاه تبریز ، پژوهش‌گر مشهور ادبیات و مترجم ایرانی و از نوادگان ماموستا ملا علی قزلجی، ماموستا ملا محمد حسین ترجانی زاده، ماموستا ملا محمد قزلجی و ماموستا ملا کریم ایزدی فرزند مام فارس مشهور از اهالی این روستا بوده اند.
مردم روستای ترجان به زبان کُردی و گویش سورانی سخن می‌گویند، مسلمان و پیرو مذهب شافعی هستند.چشم انداز باغ‌ها و ارتفاعات به‌خصوص در فصول بهار، تابستان و پاییز، از طراوت و زیبایی وصف ناپذیری سرشار می‌شود و هر بیننده‌ای را مجذوب می‌کند.
روستای ترجان که از جاذبه های گردشگری سقز می باشد ، در دامنه کوه استاد مصطفی واقع شده است. این کوه منبع و منشاء بسیاری از چشمه‌های دایمی و فصلی و همچنین رودخانه‌هایی است که به روستا سرازیر می‌شوند و طراوت و زیبایی خاصی به آن می‌بخشند. این کوه در فصل زمستان از برف پوشیده می‌شود و در فصول بهار و تابستان با ذوب‌شدن برف‌ها گسترۀ چشم نوازی از پوشش گیاهی را به نمایش می‌گذارد.
سرسبزی و طراوت کوه استاد مصطفی همراه با رنگ‌های دل‌انگیز گل‌های خودرو، مناظر و چشم اندازهای کم نظیری را به وجود می‌آورد. رودخانۀ ترجان که از داخل روستا می‌گذرد، علاوه بر مشروب نمودن مزارع و باغات روستا جلوۀ خاصی بدان می‌بخشد. در حواشی این رودخانه، درختان بسیار بلند و زیبایی قد برافراشته‌اند و تفرجگاهی مناسب برای مردم روستا و گردشگران فراهم آورده‌اند.
در حاشیه رودخانه و نیز در داخل روستا، باغ‌های بسیار سرسبزی وجود دارد. این باغ‌ها به‌خصوص در فصول بهار و تابستان مکان مناسبی برای استراحت و گذران اوقات فراغت مردم روستا و گردشگران به‌شمار می‌آیند.
در روستای ترجان، بیش از بیست چشمه وجود دارد که از میان آنها هشت چشمه به‌صورت دائمی می‌جوشد. آب آشامیدنی روستا از طریق چشمه‌های دائمی تأمین می‌شود. حواشی این چشمه‌ها در فصول بهار و تابستان بسیار سرسبز است و از گیاهان و گل‌های زیبا پوشیده می‌شود.
در مرکز ترجان قلعه ای وجود دارد که به نام محلی قلاکون یا قلعه کهن مشهور می باشد که گویا در زمانهای قدیم مردم از مناطق اطراف روستاهای همجوار خاک را با گونی جمع کرده و با هر زحمتی که شده با خود می‌آورند و در مرکز ترجان روی هم می ریزند تا به قلعه ای بزرگ تبدیل می شود که اکنون آن قلعه را به زبان محلی قلاکون می نامند و جوانان روستا و حتی مهمانانی که به ترجان می‌آیند جهت تفریح به بالای قلعه میروند و از بالای قلعه تمام روستا و مزارع اطراف قابل مشاهده است.
مسجد تاریخی روستای تورجان
مسجد قدیمی در داخل روستای تورجان قرار دارد که معماری، نوع ساخت و قدمت تاریخی آن از اهمیت خاصی برخوردار بوده و نشان دهنده اهمیت علم و دیانت در ان روستا بوده و از نظر معماری در زمره مساجد سبک بومی منطقه کردستان است. بنای این مسجد دارای یک شبستان اصلی با شش ستون در دو ردیف سه تائی بوده و عمده مصالح این مسجد از سنگ، خشت و آجر می باشد و در سقف هم تیرهای چوبی به کار رفته است.
ارسال نظر