سینما در ایلام ؛ چند پلان مانده به سکانس آخر!

شناسهٔ خبر: 39C74ABC -
شاید آن روزگاری که برادران "لومیر"، "ادیسون و ژرژ مه‌لیس" در اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ یکی پس از دیگر پایه گذار صنعت سینما در دنیا شدند، در مخیله شان نمی گنجید که این صنعت به یکی از مهمترین ابزار ارتباطی و فرهنگی بشر امروزی تبدیل شود.

به گزارش هاناخبر ، خلق هنر صنعت سینما را به جرات می توان وامدار هنر عکاسی دانست و با تکامل تدریجی رشته عکاسی سینما نیز شکل گرفت و این هنر صنعت بدیع و نو تحولی شگرف در زندگی انسان قرن بیستم گذاشت و شیفتگان زیادی را به سمت خود جلب کرد و هنرمندان و سینماگران بزرگی چون چارلی چاپلین را به دنیا معرفی کرد.

 

قرن بیستم بدون شک اوج شکوفایی هنر صنعت سینما در جهان است و با شکل گیری شرکت های فیلم سازی، فیلم های سینمایی فاخر و ماندگار در ژانرهای مختلفی چون تاریخی، وسترن، تریلر و حادثه ای، کودک و نوجوان، جنگی، علمی، درام، ترسناک و تخیلی توسط کارگرادانان و بازیگران شاخص دنیای سینما خلق شد و امروزه در کنار هالیوود در آمریکا، سینمای بالیوود در شبه قاره هند، نالیوود در قاره سیاه و سینمای شرق و جنوب شرق آسیا حرف های زیادی برای گفتن دارند.

 

امروزه سینما در تمام جهان به یکی از ملزومات سبد خرید خانوار در بُعد فرهنگی هنری تبدیل شده و بسیاری از خانواده ها در طول سال بخشی از هزینه مصرفی خود را برای تماشای یک فیلم سینمایی کنار می گذارند و سینما به واقع جزئی لاینفک در زندگی بسیاری از علاقمندان به این حوزه شده است.

 

اما در ایران مظفرالدین شاه را باید پایه گذار ورود صنعت سینما به کشور دانست که در بازگشت از سفر فرانسه یک دستگاه سینماتوگراف را در سال ۱۲۷۹ خورشیدی با خود آورد و ورود این دستگاه به ایران را باید سرآغاز شکل گیری سینما به کشور دانست.

 

سینما در ایلام ؛ چند پلان مانده به سکانس آخر!!

 

نخستین سالن سینمای ایران را در سال ۱۲۷۹ خورشیدی و تنها پنج سال پس از آنکه برادران لومیر سینما را اختراع کردند با نام «سینما سولی» توسط مبلغان مذهبی کلیسای کاتولیک در شهر تبریز تاسیس شد و آبی و رابی نخستین فیلم صامت بلند ایرانی بود که سال ۱۳۰۹ تولید و اکران عمومی شد و تولید و پخش دختر لُر در ۱۳۱۲ به عنوان اولین فیلم صدادار ایرانی به واسطه حضور بازیگر زن برای اولین بار با حواشی و جنجال هایی همراه بود.

 

منتقدان و کارشناسان تاریخ سینما در ایران را به ۲ دوره فیلم های قبل و بعد از انقلاب تقسیم بندی می کنند و از شاخص ترین فیلم های قبل از انقلاب می توان به آثاری چون "گاو"، "گوزن ها"، "داش آکل"، "سوته دلان"، "گنج قارون" و" قیصر" و از آثار تولیدی بعد از انقلاب هم می توان به "هامون"، "تاراج"، "ناخدا خورشید"، "عروسی خوبان"، "دیده بان"، "از کرخه تا راین"، "بوی پیراهن یوسف"، "عروس"، "باشو غربیه ای کوچک"، "روز واقعه"، "مادر"، "خواهران غریب"، "پرنده کوچک خوشبختی"، "ابد و یک روز" و ... اشاره کرد.

 

همواره با اکران جدیدترین فیلم های سینمایی، خیل مشتاقان این هنر صنعت راهی سالن های سینما شده و به تماشای فیلم های مورد علاقه خود می نشیندند و گیشه فروش بلیط مملو از جمعیتی می شود که خواهان تماشای فیلم های مورد نظر خود هستند.

 

اما در استان ایلام وضعیت دیدن فیلم و اکران آخرین تولیدات سینمایی داستانی متفاوت تر از دیگر استان های کشور دارد، زیرا ایلام استانی با بیش از ۶۰۰ هزار جمعیت و ۱۲ شهرستان فاقد هرگونه زیرساخت فرهنگی سینمایی با عنوان "سینما" است.

 

ایلام به جرات تنها استان در کشور است که هیچکدام از شهرستان های آن حتی مرکز استان یک سالن سینما به معنای واقعی و استاندارد ندارد و برای جبران این نقیصه مهم فرهنگی، آمفی تئاتر و سالن همایش مجتمع فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان ایلام به اکران فیلم های روز کشور می پردازد.

ارسال نظر

  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
4 + 9 =