وب سایت خبری تحلیلی هاناخبر

به گزارش هاناخبر ،

راه‌شیری کهکشانی بسیار بزرگ و مسن است، با صدها میلیارد ستاره و سیارات بی‌شمار که احتمالا تعداد زیادی از آن‌ها قابل سکونت است.
این به معنای آن است که زمان کافی برای شکل‌گیری، توسعه و شکوفایی تمدن‌های پیشرفته در سراسر کهکشان وجود داشته است.
خب در این صورت این موجودات فرازمینی کجا پنهان شده‌اند؟
این استدلال ساده و در عین حال قدرت‌مند به تناقص فِرمی (Fermi Paradox) معروف شد و هنوز هم افکار بسیاری را درگیر خود کرده است. موجودات بیگانه باید وجود داشته باشند، اما مدرک قانع‌کننده‌ای برای اثبات‌شان نیست.
در اینجا به دوازده دلیلی که چرا چنین وضعیتی پیش آمده، اشاره می‌کنیم:
۱) اصلا هیچ فرازمینی وجود ندارد که بخواهیم پیدا کنیم!
اگرچه بعید به نظر می‌رسد، اما ممکن است در کهکشانی با صدها میلیارد ستاره و بیش از ۴۰ میلیارد سیاره در اندازه زمین که در کمربند حیات بسر می‌برند، ما تنها باشیم.

۲) هیچ حیات هوشمندی جز ما وجود ندارد
این فرضیه، انسان فعلی را هوشمند می‌داند. اگر هم باشد احتمالا به صورت میکروب‌های ریز و ساده و یا دیگر موجودات دورافتاده کیهانی است.

۳) فرازمینی‌های هوشمند هیچ ابزار ارتباطی با ما ندارند
شاید فرازمینی‌های هوشمند فاقد فن‌آوری پیشرفته برای ارتباط با ما باشند. اکنون در زمین، اخترشناسان با استفاده از رادیوتلسکوپ‌ها، مشتاقانه به آسمان گوش می‌دهند تا سیگنال‌های مرموز را کشف کنند. اما اگر موجودات بیگانه سیگنالی پخش نکنند، ما هرگز آن‌ها را کشف نخواهیم کرد.

۴) حیات هوشمند، خود را نابود کرده است
ممکن است موجودات هوشمند از طریق سلاح‌های کشتار جمعی، آلودگی سیاره‌ای یا بیماری‌های بدخیم نابود شده باشند، آن هم پیش از اینکه بتوانند حیات طولانی را تجربه کنند.

۵) جهان مکان مهلکی است
در بازه‌های زمانی کیهانی (مثلا چندین میلیارد سال) حیات می‌تواند زودگذر باشد. برخورد یک سیارک سرگردان، وقوع ابرنواختر، انفجار پرتوی گاما یا طوفان خورشیدی تمام آن چیزی است که برای نابودکردن حیات در هر سیاره زیست‌پذیری کافی است.

۶) فضا بسیار بزرگ است
طول کهکشان راه شیری به‌ تنهایی ۱۰۰ هزار سال نوری است، پس می‌توان تصورکرد که سیگنال‌های ارسالی از فرازمینی‌های هوشمند که به سرعت نور محدود است، هنوز به ما نرسیده‌‌اند.

۷) جستجوهای ما کافی نبوده است
۸۰ سال از زمانی که با رادیوتلسکوپ‌ها به جستجوی سیگنال‌های ناشناس اطراف می‌پردازیم گذشته است. از طرفی جستجوی فعال موجودات بیگانه قدمتی ۶۰ سال دارد که در مقایسه با بازه‌های زمانی که در جهان می‌شناسیم، مدت زمان قابل توجهی نیست.

۸) ما جای درستی را جستجو نمی‌کنیم
همان‌طور که قبلا هم گفته شد، فضا بسیار بزرگ است، بنابراین گستره وسیعی برای گوش دادن به سیگنال‌های ناشناس وجود دارد. اگر گوش‌دادن ما مطابق با جهت انتشار سیگنال‌ها نباشد، قطعا هرگز آن‌ها را نخواهیم شنید.

۹) فناوری موجودات بیگانه از ما پیشرفته است
شاید موجودات بیگانه از فن‌آوری بسیار پیشرفته‌ای برخوردارند. فن‌آوری رادیویی امری عادی روی زمین است. همه ما با آن آشنا هستیم، اما فرض کنید در جهانی بسیار دورتر، ممکن است موجوداتی فرازمینی از فن‌آوری‌های ارتباطی پیشرفته‌تر (مانند سیگنال‌های نوترینو) استفاده کنند. در نتیجه ما نخواهیم توانست آن‌ را درک و رمزگشایی کنیم.

۱۰) کسی پیامی ارسال نمی‌کند!
خود ما انسان‌ها به جز چند تلاش کم اهمیت برای ارسال سیگنال‌های قوی از طریق یک باند فرکانس باریک به سمت ستاره‌های بالا، حضور چندانی در جهان نداشته‌ایم. اگر موجودات فضایی از رادیوتلسکوپ‌های مشابه آنچه ما روی زمین داریم، استفاده کنند نیز توان رادیوپخش ما تنها تا فاصله ۰٫۳ سال نوری قابل تشخیص است. این مسافت حتی از دورترین نقطۀ منظومه شمسی‌ ما فراتر نخواهد رفت.

۱۱) عمدا با ما تماس نمی‌گیرند
در زمین، سیاست‌های خاصی برای ارتباط با اقوام بومی وجود دارد. شاید شرایط مشابهی نیز برای ما اتفاق افتد. درست مانند پیشتازان فضا (Star Trek)، ممکن است جوامع پیشرفته فرازمینی، قوانینی در محدودکردن مخاطب خود، تنها به انواعی با سطح بالای تکامل تکنولوژیکی و فرهنگی داشته ‌باشند.

۱۲) فرازمینی‌ها در میان ما زندگی می‌کنند!
موجودات فضایی در حال حاضر در میان ما هستند، اما حضورشان را درک نمی‌کنیم. نظریه‌پردازان توطئه، عاشق این توجیه دور از انتظار و عجیب هستند. علیرغم بعیدبودن، این نظریه غیرممکن نیست که سازمان‌های دولتی حضور بیگانگان را پنهان کرده باشند. البته احتمال دارد حضور بیگانگان در میان ما با هدف زیر نظرگرفتن بشر یا استفاده به عنوان موش‌های آزمایشگاهی باشد.