به گزارش هاناخبر ،
بخشهایی از خطوط راه آهن و جاده ها را در سطحی بالاتر از سطح زمین ساخته می شوند که فضای کافی برای ساخت مسیرهای زیرزمینی برای فیلها وجود داشته باشد.
تجهیزات ارسال اطلاعات مکانی در ابزاری مثل قلاده قرار داده شده است و آن را به دور گردن فیلها می اندازند.
ساسپتر کیامبی، مسئول هماهنگی این برنامه اعتقاد دارد که که این پروژه می تواند هم برای فیلها خطرناک باشد و هم برای مردم اما اجرای آن گریزناپذیر است. چرا که هیچ راه دیگری برای جمع آوری اطلاعاتی که این پروژه می دهد وجود ندارد. او می گوید: «این پروژه بسیار گرانی است. هر یک قلاده مورد استفاده در این پروژه حدود چهار هزار دلار هزینه دارد. ما این هزینه را متحمل می شویم تا بتوانیم اطلاعاتی را به دست بیاوریم که ارزش علمی دارند. این اطلاعات به پروژه های بعدی ما کمک می کند که بر اساس یافته های علمی طراحی شوند.»
در این تجهیزات از الگوریتمی استفاده شده است که در صورتی که احتمالا فیل در معرض خطر باشد یا وضعیت خوبی نداشته باشد علامت هشدار ارسال می شود.
بنا به آمار سازمان غیردولتی ساوو، این پارک ملی بیشترین جمعیت فیلهای کشور کنیا را در خود جای داده است. بر طبق آمار سال ۲۰۱۱ میلادی بیش از ۱۲ هزار فیل در اینجا زندگی می کنند.
مجریان این پروژه اعتقاد دارند که جمعیت فیلهای این پارک از سوی انسانها با تهدید مواجه شده اند. گسترش شهرنشینی، حیات وحش را در اینجا به خطر انداخته است و شکار بی رویه باعث کاهش بیش از پیش شمار فیلها شده است.
این پروژه یکی از روشهایی است که می توان از طریق آنها به همزیستی مسالمت آمیز فیلها و انسانها امیدوار ماند.
ارسال نظر